نظر به اینکه بنده نیازمند آگاهی از تحلیل مؤلف، در مورد حرکتهای اسلامی بودم، قبلا کتاب را تهیه کرده و به دقت آن را مطالعه نمودم، حال که درخواست نقد و نظر کرده بودید، ملاحظاتی در ابعاد مختلف داشتم، که تقدیم حضورتان می‌نمایم:
قرآن، به عنوان آخرین و کامل‌ترین برنامه‌ی هدایت خداوند برای بشریت و به عنوان پایان اتصال آسمان به زمین و مهمترین منابع معرفت‌بخش و راهنمای آدمیان در مسیر زندگی، همواره از همان آغاز نزول «وحی»، مورد هجمه و حمله‌ی دشمنان قرار گرفته است.
حجاب به عنوان یک ارزش دینی، مبتنی بر اصولی است که جای تأمّل فراوان دارد، و بدون عنایت به این اصول، نه تنها این ارزش مورد استقبال قرار نمی‌گیرد، بلکه مقابله‌ی با ارزش تلقّی می‌گردد.
اصل اوّل:
زنان در آغاز دعوت ١٣ ساله در مکّه و پنج سال در مدینه، به همان رسم و عرف حاکم بر جامعه رفتار نموده و ملزم به رعایت حجاب نبودند. چون این ١٨ سال پیام وحی در راستای تبیین اصول عقیده و مبانی اسلامی، تأکید می‌نمود و بعد از پذیرش ارزش‌ها از نظر باور و عقیده، و تثبیت قلبی خداوند به رعایت حجاب امر می‌کند.
۱- رمضان منزلگاه عارفان، منزل اوّل: شب زنده داری
مقدّمه:
منزلگاه، از نظر لغوی در فرهنگ معین به معنی «جای فرود آمدن» و «مقامگاه» آمده است.
امّا از نظر اصطلاحی و عرفانی، «منزل» مقامی است که عارفان و سالکان طریق معرفت به آن مقام نایل می‌آیند. منازل عرفانی اسلوب و روش‌های تربیتی است که مکاتب تصوف در تزکیه و تربیت «نفس»، بدان تمسک جسته‌اند و در تاریخ تصوف بهره‌های تربیتی و دستاورد عارفان و سالکان در این طریق تربیتی بوده است.
فتور و سستی ، واژه‌ی «فتور» یک واژه‌ی قرآنی است، و دوبار در قرآن نقش آفرینی کرده است؛ یک بار در سوره‌ی «زخرف» در آیه‌ی (۷۵) [ لَا یُفَتَّرُ عَنْهُمْ وَهُمْ فِیهِ مُبْلِسُونَ] که اشاره به عدم کاهش عذاب جهنمیّان دارد. امّا فتوری که محور بحث ماست و مصداق قرآنی آن آیه‌ی (۲۰) سوره‌ی انبیاء [یُسَبِّحُونَ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ لَا یَفْتُرُونَ] جای کنکاش و تدبّر است، کانون بحث ما می‌باشد.
الحمد لله رب العالمین، والصلاه والسلام علی خیر خلقه محمّد وعلی آله وصحبه أجمعین
و أمّا بعد:
مقدّمه
خداوند متعال را سپاسگزارم که توفیق تشکیل جلسات هم‌اندیشی را به ما ارزانی بخشیده است؛ جوامع، امروزه برای هم‌سویی و هم‌فکری، نیازمند تشکیل چنین جلساتی هستند تا در نهایت، منتَج به نتایج و تصمیماتی شود که پایه و اساسِ کار و فعالیّت قرار گیرد. برای ما مسلّم است، در چهارده قرن اخیر، مسجد در کارِ دعوت، اساسی‌ترین نقش را ایفا نموده است. اگر چه در کنار مسجد، به مرور زمان، دانشگاه هم شکل گرفت و توانست در توسعه‌ی فکر و اندیشه‌ی اسلامی نقش داشته باشد، اما با این وصف، نتوانسته است در کار و فعالیّت دینی از مساجد پیشی بگیرد؛ دلیل این موضوع، یعنی برتری فعالیّت مسجد بر کار دانشگاه در گذر زمان، آن است
مقدّمه:
برای ورود به بحث، و نقش سیاست در مدیریت جامعه، لازم است تعریفی از سیاست ارائه شود تا با توجّه به تعاریف اهل نظر از سیاست، نقش مدیران مورد ارزیابی دقیق قرار گیرد. و براساس آن، نکات بکار گرفته شده مدیریتی توسط حضرت سلیمان ؛ و ملكه سبا در قرآن را به عنوان ملاک ومعیاری مورد پسند مدیران سیاسی به صورت عام، و مسلمانان به صورت خاص، قرار گیرد. و با تئوری‌های سیاسی روز مورد سنجش و ارزیابی قرار دهیم. چنانچه اهل نظر می‌گویند: سیاست از مقولات و مفاهیم کشدار ومبهمی‌است که با وجود آن دارای تعاریف گسترده و وسیع است.
از لخته‌ی خون (سوره‌ی۹۶ آیات۲-۱)، از آب (سوره‌ی۲۱ آیه‌ی۳۰، سوره‌ی۲۴ آیه‌ی ۴۵، سوره‌ی ۲۵ آیه‌ی ۵۴)، «چیزی مانند سفال» (سوره‌ی۳ آیه‌ی ۵۹، سوره‌ی۳۰ آیه‌ی۲۰ و سوره‌ی ۳۵ آیه‌ی۱۱)
آیات مطرح در شبهه
۱ـ « اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ * خَلَقَ الْإِنسَانَ مِنْ عَلَقٍ » [علق/۲-۱]
«(ای محمّد ! بخوان چیزی را که به تو وحی می‌شود. آن را بیاغاز و) بخوان به نام پروردگارت . آن که (همه جهان را) آفریده است. انسان را از خون بسته آفریده است.»
۲- أَوَلَمْ یَرَ الَّذِینَ کَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ کَانَتَا رَتْقاً فَفَتَقْنَاهُمَا وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاء کُلَّ شَیْءٍ حَیٍّ أَفَلَا یُؤْمِنُونَ [انبیاء/۳۰]
«و هرچیز زنده‌ای را (اعم از انسان و حیوان و گیاه) از آب آفریده‌ایم. آیا (درباره آفرینش کائنات نمی‌اندیشند و) ایمان نمی‌آورند؟»
۳- وَاللَّهُ خَلَقَ کُلَّ دَابَّهٍ مِن مَّاء [نور/۴۵]
«(ای پیغمبر!) آنچه از خیر و خوبی (از قبیل: رفاه و نعمت و عافیت و سلامت) به تو می‌رسد، از (فضل) خدا (بر تو) است؛ و آنچه بلا و بدی (از قبیل: سختی و بیماری و درد و رنج) به تو می‌رسد از خود تو است (و به سبب قصور و گناهی است که مرتکب شده‌ای). ما شما را به عنوان پیغمبری برای (هدایت همه) مردم فرستاده‌ایم، و کافی است که خداوند گواه (بر تبلیغ تو و پذیرش یا عدم پذیرش آنان) باشد.»
از ویژگی‌های بارز و برجسته‌ی رجال فکر و اندیشه این است، که نسبت به مسائل پیرامون خود بی‌تفاوت نیستند؛ هرچند خارج از تخصص آنان باشد. مسائلی اساس از جمله: فلسفه‌ی حیات، مبدأ و فلسفه‌ی وجود هستی، مسائل سیاسی، اجتماعی، حقوق انسان و غیره. اصولاً رویکرد هر صاحب نظر و اندیشمندی در رابطه با مسائل کلی و کلان فوق، برگرفته از جهان بینی و باور اوست.
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل